-
Beste forum bezoeker,
Om actief deel te nemen aan discussies of om je eigen onderwerp te starten, heb je een spelaccount nodig. REGISTREER HIER!
Hij zocht wat hout bij elkaar en niet veel later zat hij bij een groot vuur te drogen. Ondertussen scande hij met zijn betoverde derde oog de eilanden af op zoek naar tovenaars of andere sporen van magie maar niets, niets was er nog te zien of te voelen. Had hij zich dan toch vergist? Hij mompelde in zichzelf dat er kennelijk in deze wereld toch geen tovenaars waren en dat hij beter naar zijn betawereld terug kon gaan, hij had hier immers niets meer te zoeken. 10 minuten later was hij goed opgedroogd en was er niets meer te zien van het zotte voorval. Hij keek nog eens om zich heen, sprak een toverspreuk uit en poef weg was hij. De tovenaar die vanuit het niets alles gehoord en gezien had moest wel lachen. Die zeemeerminnen hadden goed met hem afgerekend. Nadat hij er zeker van was dat Peregrim echt vertrokken was toverde hij zich terug op het strand. Zo nu gauw naar Mauriel en dan snel naar huis.
Eenmaal terug in de betawereld, kwam alle opgekropte woede bij Peregrim er binnen 11 minuten in één keer uit en beroofde hij de tovenaars van het "Broederschapsavontuur" - een waardevol ritueel offerfestijn waar alle tovenaars altijd voor samen kwamen. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
De oude tovenaar ging naar Mauriel, met dat hervonden jeugdige veertje in zijn loop. Mauriel had 'm allang aan horen komen, en zat op een rots op hem te wachten. Met een kam van het veelkleurige huis van een zeeslak kamde ze haar vuurrode lange lokken.
De oude tovenaar ging naar Mauriel, met dat hervonden jeugdige veertje in zijn loop. Mauriel had 'm allang aan horen komen, en zat op een rots op hem te wachten. Met een kam van het veelkleurige huis van een zeeslak kamde ze haar vuurrode lange lokken.
Dit kan korter
Aeva
Chef
Maar we willen niet korter
Een slag met de kam door een rode lok. Twee slagen met de kam door een rode lok. Drie slagen met de kam door een rode lok.
De jonge oude tovenaar begon onrustig met zijn voeten te schuifelen. Na slag 10 begon hij er genoeg van te krijgen. Zat dat zeemeerminmens hem nou uit te dagen?
Een slag met de kam door een rode lok. Twee slagen met de kam door een rode lok. Drie slagen met de kam door een rode lok.
De jonge oude tovenaar begon onrustig met zijn voeten te schuifelen. Na slag 10 begon hij er genoeg van te krijgen. Zat dat zeemeerminmens hem nou uit te dagen?
Slag 11, en Mauriel keek de tovenaar indringend aan met haar betoverende zeegroene ogen, waarin vlekjes parelmoer fonkelden. Ze had hem precies waar ze hem hebben wilde, ongeduldig, ongemakkelijk, niet in controle over de situatie. Dit zich zo groot voelende heerschap moest maar eens voelen hoe de verhoudingen werkelijk zaten. Ze sprak met de kenmerkende bekorende toonzetting die ze als iedere zeemeermin zo goed beheerste: "Kijk eens wie de golvende weiden bij ons hebben aangespoeld, waaraan danken wij de eer van je bezoek?"
Aeva
Chef
Eh... eh... de tovenaar begon al te stotteren en te hakkelen in zijn hoofd nog voor hij een antwoord geformuleerd had. Hij voelde aan zijn water dat dit de verkeerde kant op aan het kantelen was. Wat kwam hij ook alweer doen? Voordat die sirene 10 woorden had gesproken, was de tovenaar al de weg kwijt, maar nu zat ze hem op die rots ook nog verwachtingsvol aan te kijken.
Mauriel zag dat ze beet had, en liet de tovenaar nog 11 tellen aan de haak spartelen voor ze hem ging binnenhalen. "Nou nou, jonge oude man, niet zo verlegen. Het is duidelijk dat je over grote magische krachten beschikt, dus nogmaals: wat brengt je hier?"
Mauriel voelde dat het moment van toeslaan dichterbij kwam. Ze moest meer weten van deze oude tovenaar. Hoe kwam hij ondanks zijn leeftijd aan zijn jeugdigheid, wat voor magie zat achter die heerlijke levenskracht? Was daar nog meer van? Zou er genoeg zijn voor haar en haar 11 zusters? Ze sprak met een stem vol overredende verleidingskracht: "Een prachtig mooi voorstel? Dat klinkt geweldig! En wat zie je er ook geweldig uit. Ik voel me zo aangetrokken door je heerlijke jeugdigheid, vertel eens hoe dat zit?"
"Mmmmm,....interessant zeg, een warm bad zeg je? In een bron van de jeugd? En waar mag die bron dan wel zijn want ik heb nog nooit gehoord dat er zoiets op een van mijn 9 eilanden te vinden is" zei ze met haar verleidelijkste stem en keek hem verleidelijk aan. 'Ik wil ook wel eens een warm bad . Het water van de zee is wel lekker fris maar lekker ontspannen liggen in warm water zou heerlijk zijn".
"Ik zou zeggen 8 schubbetjes van uw gouden staart lijkt mij wel een goede beloning. Ik heb er een lange weg voor af moeten leggen en veel raadsels moeten oplossen voordat ik de bron gevonden had."
Aeva
Chef
Daar keek de zeemeerminkoningin van op. Die tovenaar was toch zo dom nog niet. Mauriel voelde er helemaal niets voor om ook maar een van haar kostbare schubben af te staan. Misschien een paar tandjes, een stuk of 7, bijzetten bij het in verwarring brengen van die jonge oude kerel... want de locatie van die bron der jeugd wilde ze erg graag hebben, zo'n warme verjongingskuur klonk heel erg aantrekkelijk.
Verleiding was Mauriels sterkste wapen en ze hanteerde het sluw en met dodelijke precisie. Ze zou deze tovenaar, ondanks al zijn geleerdheid uiteindelijk vast gewoon een wellustig kereltje als een ieder, zijn geheim ontfutselen en hem daarna aan haar zusters geven. Om te verhullen dat ze als een kat met haar prooi speelde giechelde ze alsof de tovenaar een schunnig geintje had gemaakt. Ze zette grote kwetsbare ogen op en kirde meisjesachtig: "8 schubbetjes van mijn staart? Weet u wel dat het reuze pijn doet om zo'n schub eraf te trekken?" Ze pruilde haar lip en haalde haar slanke vinger verleidelijk langs zijn wang. Haar stem daalde in toon en ze keek hem diep in zijn ogen aan: "Dan hoop ik wel dat je wat heerlijk fijns weet tegen de pijn, oh, dat komt wel goed toch?"
De tovenaar mompelde afwezig "103", met een blik in zijn ogen alsof hij even van de wereld was geweest.