Eén van de tovenaars, een ogenschijnlijk jongeman van 25 (eigenlijk was hij al meer dan duizend jaar), keek al zijn collega's een seconde aan, en begon toen te spreken.
Mijn medetovenaars en ik, hebben zonet, uw vraag besproken, en zijn tot het besluit gekomen, dat we u willen helpen. Wij reizen al vooruit naar het dorp waar u momenteel verblijft, zullen dan daar op u wachten, terwijl wij al bedenken hoe we de draken zullen kunnen overtuigen jullie met rust te laten. Gegroet!
Hij knipoogde, een knal, en de tovenaars waren verdwenen. Nog een tel later flikkerde er in de rechterhoek even een tovenaar op, die zijn verbrande baard rechttrok en terug wit maakte terwijl hij sakkerde, waarna ook hij verdween.
Roderik en de rest keken verbaasd. De tovenaarsleerling, die er nog bij stond, merkte dat op, en zei vol trots: "Cool hè! Ze kunnen met één blik alle info die ze nodig hebben uit je halen, en ook onderling info uitwisselen! Later kan ik dat ook, als ik volleerd ben!"