-
Beste forum bezoeker,
Om actief deel te nemen aan discussies of om je eigen onderwerp te starten, heb je een spelaccount nodig. REGISTREER HIER!
DeletedUser
Guest
Onrust in de Legerkampen: een sprookje (deel 2)
In een welvarend Elfenstadje verliep alles harmonieus, behalve in de 3 verschillende legerkampen. De stadhouder had namelijk heel trouw alle onderzoeken verricht om de troepenomvang te kunnen uitbreiden. Het idee van de stadshouder was dat met een grote troepenomvang de provincies op de wereldkaart nog steeds goed veroverd konden worden en dat de Elfenstad daardoor steeds groter en sterker kon groeien door provincie-uitbreidingen te kunnen winnen als buit. Helaas liep de stadshouder tegen een aantal problemen aan met dit plan. De buit van de provincies veroveren was opgedroogd en de grenzen van het Elfenstadje waren bijna bereikt. De stadshouder die ooit zo trots was op haar grote troepenomvang, had nu nog een groter probleem. Om de troepen toch nog iets te doen te geven, wilde zij de legertroepen vooral met toernooien mee laten doen. Maar de legereenheden van het Elfenstadje protesteerde. Dit gaat niet meer, zeiden ze tegen de stadshouder, omdat onze troepenomvang zo groot is geworden kunnen wij niet meer genoeg recruten trainen om elke week met de toernooien mee te doen. Daar komt ook nog eens bij dat de troepenomvang van de vijand nog veel groter is. Daar kunnen wij niet meer van winnen hoor! De legereenheden vonden dat de stadshouder maar voor de diplomatieke oplossing moest kiezen als zij zo graag met de toernooien mee wilde doen. "Ga maar onderhandelen" zeiden de legereenheden "wij zijn het beu om steeds onze gewonde broeders en zusters van het slagveld te dragen". Het is zo erg geworden daar, dat we niet eens meer nieuwe recruten kunnen vinden. Het duurt eindeloos lang voordat zich een nieuwe groep zich meldt bij onze legerkampen".
De stadshouder probeerde daarom maar de diplomatieke oplossing van Onderhandelen. Maar de vijand was rook winst, en verhoogde de onderhandelingskosten tot onaanvaardbare proporties. Dit werkt ook niet, verzuchtte de stadshouder. Wat nu? Geen toernooien meer? Maar dan verzaak ik mijn alliantie met mijn broederschapsteden, dan kan natuurlijk ook niet! En wat te doen als er een Evenement plaatsvindt of een Broederschapsavontuur? Ik moet dan echt die toernooien doen!
Hoe zou dit aflopen? Willen jullie deze Elvenstadhouder en natuurlijk nog vele andere stadshouders helpen? Zo ja, laat je STEM dan niet verloren gaan.
In een welvarend Elfenstadje verliep alles harmonieus, behalve in de 3 verschillende legerkampen. De stadhouder had namelijk heel trouw alle onderzoeken verricht om de troepenomvang te kunnen uitbreiden. Het idee van de stadshouder was dat met een grote troepenomvang de provincies op de wereldkaart nog steeds goed veroverd konden worden en dat de Elfenstad daardoor steeds groter en sterker kon groeien door provincie-uitbreidingen te kunnen winnen als buit. Helaas liep de stadshouder tegen een aantal problemen aan met dit plan. De buit van de provincies veroveren was opgedroogd en de grenzen van het Elfenstadje waren bijna bereikt. De stadshouder die ooit zo trots was op haar grote troepenomvang, had nu nog een groter probleem. Om de troepen toch nog iets te doen te geven, wilde zij de legertroepen vooral met toernooien mee laten doen. Maar de legereenheden van het Elfenstadje protesteerde. Dit gaat niet meer, zeiden ze tegen de stadshouder, omdat onze troepenomvang zo groot is geworden kunnen wij niet meer genoeg recruten trainen om elke week met de toernooien mee te doen. Daar komt ook nog eens bij dat de troepenomvang van de vijand nog veel groter is. Daar kunnen wij niet meer van winnen hoor! De legereenheden vonden dat de stadshouder maar voor de diplomatieke oplossing moest kiezen als zij zo graag met de toernooien mee wilde doen. "Ga maar onderhandelen" zeiden de legereenheden "wij zijn het beu om steeds onze gewonde broeders en zusters van het slagveld te dragen". Het is zo erg geworden daar, dat we niet eens meer nieuwe recruten kunnen vinden. Het duurt eindeloos lang voordat zich een nieuwe groep zich meldt bij onze legerkampen".
De stadshouder probeerde daarom maar de diplomatieke oplossing van Onderhandelen. Maar de vijand was rook winst, en verhoogde de onderhandelingskosten tot onaanvaardbare proporties. Dit werkt ook niet, verzuchtte de stadshouder. Wat nu? Geen toernooien meer? Maar dan verzaak ik mijn alliantie met mijn broederschapsteden, dan kan natuurlijk ook niet! En wat te doen als er een Evenement plaatsvindt of een Broederschapsavontuur? Ik moet dan echt die toernooien doen!
Hoe zou dit aflopen? Willen jullie deze Elvenstadhouder en natuurlijk nog vele andere stadshouders helpen? Zo ja, laat je STEM dan niet verloren gaan.
DeletedUser1427
Guest
De poll voor dit idee is tot een einde gekomen. Er zijn voldoende spelers die hebben gestemd, de poll heeft een duidelijke meerderheid van 80% + bereikt, dit houdt in dat dit idee wordt doorgegeven.