• Beste forum bezoeker,

    Om actief deel te nemen aan discussies of om je eigen onderwerp te starten, heb je een spelaccount nodig. REGISTREER HIER!

nederland vs belgie tellen maar

Aeva

Chef
Een verdwaalde ork doolde rond tussen de kale rotsen. De tovenaar besloot om de ork de komende 54 minuten maar te negeren.
 
Eerst maar eens kijken welke opdracht hij hier moest doen. Hij pakte het boek en begon te lezen maar kwam niet ver. De Ork had hem gezien en 53 seconde later was hij tot op een paar meter genaderd maar bleef daar tussen de rotsen staan. Hij keek nieuwsgierig naar de tovenaar, de eerste levende ziel die hij in maande zag. Zou hij dichterbij gaan? De tovenaar deed net of hij hem niet gezien had en las door. De opdracht : "plant een zaadje van vriendschap". Wat moest hij hier nu mee? Hier groeide niets.
 
Laatst bewerkt:

Aeva

Chef
...of toch wel? Het enige andere levende wezen tussen die 52 dode rotsblokken was die ork. Misschien... ???
 
Vriendschap met een Ork? Na alles wat ze aangericht hadden? Hij wist het niet , hoor, kon dat wel? 51 minuten bleven ze alle bij op hun plaats naar elkaar loeren. De tovenaar stond als eerste op, maakte een vuur en begon een groot stuk vlees te roosteren dat hij, buiten het zicht van de Ork, uit zijn huifkar had getoverd. Bij het ruiken van het gebrade vlees kwam de Ork voorzichtig dichterbij. Hij zag er helemaal niet zo woest en gevaarlijk uit maar eerder angstig en verlegen. Nadat de tovenaar hem begroet had nodigde hij hem uit bij het vuur te komen zitten en wat mee te eten wat dankbaar aangenomen werd.
 

Aeva

Chef
En al zat de ork nu lekker te smikkelen, toch voelde hij zich duidelijk niet op z'n gemak zo bij die Tovenaar. Maar 50 minuten, nog een paar flinke braadstukken en een heleboel aardbeienbier later begon de ork zowaar een deuntje te hummen.
 
Nu de Ork zich wat meer op zijn gemak leek te voelen durfde de tovenaar het aan om een gesprek met hem te beginnen. Hij vroeg hem waar hij vandaan kwam. De ork begon nog wat voorzichtig maar niet veel later vertelde hij vrijuit over wie hij was , waar hij vandaan kwam en wat hij allemaal had mee gemaakt de laatste tijd. Voordat ze het wisten zaten ze 49 uur te praten en wisten ze zoveel van elkaar dat het voelden of ze al jaren vrienden waren. Moe van het vele praten en het aardbijenbier vielen ze uiteindelijk in slaap en de tovenaar droomde dat er een fee bij hem was die vertelde dat de eerste opdracht gelukt was en dat hij morgen verder kon.
 

Aeva

Chef
De volgende ochtend werd de tovenaar al vroeg wakker, maar niet zo vroeg als de ork. Die was er alweer vandoor. Een avondje bij een kampvuur met lekker mals vers vlees was een ding, maar een hele dag met een tovenaar op stap dat was net even te veel. De tovenaar deerde het niet, want hij had ongemerkt opdracht 1 achter de rug. 48 minuten later had hij de eenhoorn weer voor de huifkar gespannen en was hij weer onderweg...
 
Volgens het boek moest hij nu 47 km naar het noorden, dan een stuk naar het oosten om bij een rivier te komen. Deze moest hij oversteken want aan de overkant wachten hem de volgende opdracht.
 

Aeva

Chef
Twee dagen later begon de tovenaar zich een tikkie onbehaaglijk te voelen. Het landschap werd steeds minder vriendelijk en steeds kouder. Nog even en hij vroor dood op de bok van de huifkar. Bovendien had hij nog geen teken van een rivier gezien en hij was toch al 46 km naar het noorden gereden...
 
Nog een km en dan moest hij bij een kruispunt van wegen komen. 45 km naar het oosten zou dan de rivier moeten zijn. Hier zou hij dan ook twee dagen over doen met dit tempo en dat beviel hem niets. "Kon dat niet sneller?" Toen herinnerde hij zich zijn magische versneller poeder. Hij pakte het uit zijn tas en strooide er iets van over de eenhoorn, sprak de bijbehorende toverspreuk uit en zoef weg waren ze.
 

Aeva

Chef
...en poef. De eenhoorn stond zo abrupt stil op de grond, dat de huifkar met een flinke klap tot stilstand kwam. Ai, een wiel eraf. En ook nog kapot. Gelukkig was het een toverwiel. O ook al niet gelukkig. Dat wiel met de 44 spaken moet er heel precies weer op worden gezet en dan pas repareert het zichzelf, herinnerde de tovenaar zich een van zijn lessen van vroeger. Het zat niet mee op deze reis...
 
Gelukkig was hij geland op een rustig en beschut grasveldje precies naast de rivier en vlak bij de plaats waar hij deze over moest steken. Hier zag het er in ieder geval veel beter uit dan onderweg en niet zo koud ook. Dat viel dan alweer mee. Hij lade de huifkar uit en na 43 pogingen had hij eindelijk het wiel er weer goed onder. Nu eerst wat eten en slapen want hij was doodmoe.
 

Aeva

Chef
Door al het gedoe was de tovenaar 42 minuten bezig om hout te sprokkelen, zijn kampvuurtje aan te steken en een soepje te laten pruttelen.
 
Na het eten ging hij er eens op zijn gemak voor zitten om in het grote boek te lezen wat de volgende opdracht was. Daar aan de overkant moest hij 41 speciale kruiden ,bloemen en planten verzamelen. Dat leek een makkie maar het werd al donker dus moest het maar tot morgen wachten.
 

Aeva

Chef
De volgende ochtend werd de tovenaar heel vroeg wakker. Bij het krieken van de dag zogezegd.
Ergens in de verte hoorde hij zeker wel 40 vogels kwetteren.
 
Even bleef hij staan luisteren. 39 seconden later schrok hij op. Dat geluid was betoverend en het had hem bijna in zijn greep gehad. Gelukkig was hij net op tijd geweest. Hoe mooi het hier ook was hij moest hier niet te lang blijven dus ging hij snel naar de overkant om de kruiden, planten en bloemen te zoeken.
 

Aeva

Chef
Dat bleek nog niet zo gemakkelijk te zijn. Even plukken was er niet bij. Veel kruiden en planten kwamen hem bekend voor, maar waren net niet wat er volgens het grote boek verzameld moest worden. Na heel wat zoeken en ruiken en voorzichtig proeven was de tovenaar tenslotte zeker van 38 speciale kruiden, bloemen en planten. De laatste drie kon hij niet vinden. En hij was er wel een hele dag al mee bezig, dus werd het tijd om een soepje te maken, de benen te strekken en een hapje te eten.
 

Aeva

Chef
En inderdaad, de eenhoorn en de tovenaar zijn met z'n tweeën een forse stap in het ongewisse aan het zetten. Maar ze moeten doorgaan, want de terugweg is 38 uur geleden ineens verdwenen...
 
Bovenaan