DeletedUser3012
Guest
De Boon voelde nu ook inspiratie komen. Hij glimlachte naar de wolf, en begon te dichten
Ooit waren wolf en boon een keer
Jammerlijke vrinden
Doch er daalde een elfje neer
En hielp hen weer bij 't binden
Boon had spijt van elk ding
Dat hij wolf laatst had verteld
Maar nu hield hij een lachzing
Hij had wolf niet geveld
Nu waren zei zelfs vrienden
Wolf en boon altwee
En Rudolf, die hen nu bediende
Was daar heel erg blij mee
De Boon begon te denken
En hield daarbij zijn mond
Besloot hij een lach te schenken
Naar de wolf, daar op de grond
'Ik geef je nu wel marmer!'
'Vind je dat niet fijn?'
En boon kreeg het wat warmer
Hij schaamde zich wat klein
Voor alle dingen die hij tegen
't wolfje had gezegd
Maar dit moment was erg gelegen
Klaar was het gevecht
De blije boon keek naar het publiek, dat begon te juichen. De Boon schudde de wolf de hand, en in vrede liepen zij van het podium af.
Ooit waren wolf en boon een keer
Jammerlijke vrinden
Doch er daalde een elfje neer
En hielp hen weer bij 't binden
Boon had spijt van elk ding
Dat hij wolf laatst had verteld
Maar nu hield hij een lachzing
Hij had wolf niet geveld
Nu waren zei zelfs vrienden
Wolf en boon altwee
En Rudolf, die hen nu bediende
Was daar heel erg blij mee
De Boon begon te denken
En hield daarbij zijn mond
Besloot hij een lach te schenken
Naar de wolf, daar op de grond
'Ik geef je nu wel marmer!'
'Vind je dat niet fijn?'
En boon kreeg het wat warmer
Hij schaamde zich wat klein
Voor alle dingen die hij tegen
't wolfje had gezegd
Maar dit moment was erg gelegen
Klaar was het gevecht
De blije boon keek naar het publiek, dat begon te juichen. De Boon schudde de wolf de hand, en in vrede liepen zij van het podium af.