Dit is de epische finale tot mijn prachtig lied 
De beer en zijn groep bleven al die tijd lopen
Te haastig om zelfs maar een biertje te kopen
De ork echter bleef steeds maar prutswoordjes brommen
En de beer was echt niet van de dommen
Dus voorzichtig, de ork niet kwaad willen maken
Probeerde de beer bij ‘t onderwerp te raken
De krijger had het steeds over zijn maat
Al pratend erover werd hij gewoon kwaad
De beer vroeg nu rustig: wie is dan jou maat?’
De ork keek hem aan, en gromde kwaad
Maar achter de beer klonken ook al stappen
Hij draaide zich om, en riep heel hard: KAPPEN!
Er suisde een bijl langs zijn kop
En de ork die daar stond riep in triomf: ‘WHOP!’
De beer gromde neidig, haalde uit naar het beest
Nu dacht hij boos: hij is er geweest
De ork mikte echter bijzonder goed
En de beer dacht, hij is ook ondervoed
Hij is vast veel beter met geroosterd ei
En plots werd de beer heel erg blij
Hij wenkte de ork en hij kwam naar hem toe
De ork leek eigenlijk best wel moe
‘Maat!’ riep de ork met de grote bijl blij!
‘Wat fijn dat jij hier bent, de baas maakt ei!’
En met zijn allen, blij en voldaan
Trots om naar de and’re beren te gaan
Liep ons vijftal de bergen uit
Naar de andere beren, en het liedje was uit
Misschien word dit lied ooit vervolgd... Of misschien ook niet...
