De priesteres maakte een armgebaar als een flikkerende vlam en sprak "Toeval bestaat niet. Het is zo en zo is het!" En de wel 90 purperen vlekjes in haar ogen schitterden toen de priesteressen om haar heen "Het is zo en zo is het" herhaalden. Ze knikte en zei: "Kom tovenaars, we moeten praten, plannen maken, zaken in werking zetten. De Profetie wacht niet en Peregrim evenmin."
-
Beste forum bezoeker,
Om actief deel te nemen aan discussies of om je eigen onderwerp te starten, heb je een spelaccount nodig. REGISTREER HIER!
Aezodram stootte de oude jonge hoofdtovenaar aan en zei: "Zullen we dan maar?". Wel 90 vrolijke schapenwolkjes dreven langzaam langs de blauwe hemel voorbij. Aezodram wist wat schapenwolkjes betekenen: slecht weer op komst.
De oude jonge tovenaar had samen met de andere 89 tovenaars alle boeken doorzocht en hij meende dat hij iets gevonden had. Met het boek onder zijn arm liep hij met Aesodram achter Ochmaa en de andere aan.
Het was een zeer oud boek, dat ergens op de 89e boekenkast onder een laagje stof en spinnenwebben verstopt was geweest. Maar de inkt op de bladzijden was nog haarscherp en levendig van kleur, zo goed als nieuw, alsof het al die eeuwen ongeduldig had liggen wachten om gelezen te worden.
Aeva
Chef
Op de een of andere manier lukt het niet zo goed om het boek gewoon te lezen. De letters dansen en flikkeren, dacht Aezodram. Dat is heel gek. Maar ja, dat is nou net waarom zijn vriend de tovenaar het boek veelbelovend vond. Op pagina 88 is iets raars aan de hand. De letters dansen en flikkeren én ze veranderen van kleur.
De hoofdtovenaar keek aandachtig naar de pagina die Aezodram hem aanwees en boog zich voorover om de pagina om te slaan naar pagina 89. Op het moment dat zijn vingertop het perkament aanraakte, kwam er zonder enig geluid een grote lichtgevende witte wolk uit het boek. In de wolk verscheen het silhouet van een persoon.
Aeva
Chef
De tovenaar slaakte een kreet. Aezodram kon zijn kreet nog net binnenhouden. Van schrik begon hij te hoesten.
De lichtgevende witte wolk vervaagde tot een doorzichtige sluier en het silhouet kreeg vorm en kleur: een kobaltblauwe geest met een witte cumuluswolk om zijn voeten.
Wie heeft mij na 88 eeuwen opgeroepen? vroeg de geest met een schorre diepe stem.
De lichtgevende witte wolk vervaagde tot een doorzichtige sluier en het silhouet kreeg vorm en kleur: een kobaltblauwe geest met een witte cumuluswolk om zijn voeten.
Wie heeft mij na 88 eeuwen opgeroepen? vroeg de geest met een schorre diepe stem.
De hoofdtovenaar klopte Aezodram, die wel 89 keer hoestte, op zijn rug tussen zijn schouderbladen. Het silhouet van de geestverschijning tekende zich langzaam scherper af, en hij meende hem te herkennen. Kon het waar zijn?
De hoofdtovenaar keek Aezodram zorgelijk aan. "89 hoofdtovenaars geleden, was er een duiste..." "LUISTER STERVELINGEN!" De geestverschijning brulde dwars door de hoofdtovenaar heen.
Het duurde nog 87 seconden voordat hij iets uit kon brengen. "Is het echt waar? Bent U de geest van Oelkzaram?" en hij keek de verschijning vol ongeloof aan.
De geestverschijning gromde onheilspellend en maakte een magisch patroon in de lucht. Er verscheen een zwarte zon met 88 stralen. Op iedere punt van een straal stond een miniatuurgeestje van een vroegere hoofdtovenaar. Toen sprak de geestverschijning.
Na nog eens goed gekeken te hebben meende Aezadram nog iemand te herkennen. Het leek er op dat die ene daar links onderin decaan Dean Durka was maar wie waren die andere 86 en waarom stonden ze in de stralen van die zwarte zon?
Na nog een extra blik dacht Aezadram: " Verdorie, het ís decaan Dean Durka. Maar het zijn er minstens 87. Ik moet dringend op consult bij onze oogarts. Het schemert voor mijn ogen"
Aezadram schrok op uit zijn gestaar naar de beeldjes door de bezwerende stem van zijn vriend. "Neem het ons niet kwalijk Uwe grootsheid. Ik ben hoofdtovenaar Megadram. Ik heb U samen met decaan Dean Durka en de 86 andere grote tovenaars , door onze krachten te bundelen, gemaakt om al het boosaardige in U zwarte zon te vangen, naar de Beta-wereld te verbannen en ze daar voor eeuwig gevangen te houden." Oelkzaram keek Megadram verbaast aan. Deze vervolgde," U herkent mij misschien niet in dit jonge lichaam maar ik ben het echt en ik heb U wakker gemaakt omdat een van die boosaardige wezens daar zoveel sterker is geworden en het hem is gelukt om te ontsnappen. Kent U Peregrim nog? Ja , precies , de boosaardige bos elf. Wel, hij is terug en wil nu alle tovenaars vernietigen. Onze werelden zijn in gevaar. We hebben U hulp dus dringend nodig."